محمدتقی مسعودیه

آهنگساز، پژوهشگر

محمد تقی مسعودیه در 31 فروردین 1306 در شهر مشهد به دنیا آمد. او گواهینامۀ شش سالۀ ابتدایی خود را در تاریخ 1319 از دبستان علمیه اخذ کرد و دورۀ متوسطه را در دبیرستان شاهرضای مشهد گذراند و در خرداد 1324 دیپلم علمی سال پنجم متوسطه و در خرداد 1325 دیپلم ادبی سال ششم متوسطه را از دبیرستان دارالفنون تهران دریافت کرد.

 علاقۀ او به موسیقی از ابتدای کودکی نمایان بود اما در تابستان 1322 بود که با خرید یک ویولون به یادگیری نواختن ساز پرداخت. تحصیلات دورۀ عالی را از مهر 1326 در دانشگاه تهران آغاز کرد. او که به منظور جلب رضایت پدرش در رشتۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران تحصیل می‌کرد، همزمان در هنرستان عالی موسیقی تهران نیز به تحصیل موسیقی پرداخت و در شهریور 1329 دانشنامۀ لیسانس حقوق قضایی و دیپلم عالی موسیقی را دریافت کرد.

 پس از آن عازم پاریس شد و از سال 1331 (اکتبر 1952) در مدرسۀ عالی موسیقی پاریس به فراگیری ویولون نزد لین تالوئل (Line Taluel)، کنترپوان نزد نوئل گلان (Noel Gallant) و هارمونی نزد ژرژ داندلو (Georges Dandelot) و در سال 1335 (جولای 1956) موفق به دریافت دانشنامۀ لیسانس هارمونی شد. سپس به آلمان عزیمت کرد و در تاریخ 24 شهریور 1337 (15 سپتامبر 1958) شروع به تحصیل در رشتۀ آهنگ‌سازی در مدرسۀ عالی موسیقی لایپزیک نزد اتمار گرستر (Ottmar Gerster) و یوهانس ویروخ (Johannes Weyrauch) نمود و در 15 تیر 1342 (6 جولای 1963) دانشنامۀ لیسانس آهنگ‌سازی را دریافت نمود. سپس در 18 فروردین 1343 (7 آوریل 1964) وارد دانشگاه کلن شد و موزیکولوژی را نزد کارل گوستاو فلرر (Karl Gustav Fllerer) و اتنوموزیکولوژی را نزد ماریوس اشنیدر (Marius Schneider) فراگرفت و در 21 اردیبهشت 1347 (11 مه 1968) موفق به اخذ دانش‌نامۀ دکترای موزیکولوژی شد. پایان‌نامۀ تحصیلی دورۀ دکترای ایشان که دربارۀ آوانویسی آواز شور و تجزیه و تحلیل آن است در همان سال (1968) در دو جلد در آلمان منتشر شد.

دکتر مسعودیه پس از بازگشت به ایران در 7 دی 1348 در گروه موسیقی دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران به عنوان استادیار پیمانی، در سال 1353به سمت دانشیاری و در سال 1372 به سمت استاد رسمی قطعی تمام وقت مشغول به تدریس و تحقیق بود که تا پایان عمر او ادامه داشت.

فعالیت‌های پژوهشی دکتر مسعودیه در درجۀ نخست در زمینۀ موسیقی مناطق ایران و سپس ردیف موسیقی سنتی ایران بود. روش تحقیق او در زمینۀ موسیقی مناطق ایران مبتنی بر ترانسکریپسیون ملودی‌های رایج  و تجزیه و تحلیل آنها بود که روشی است که از مکتب اتنوموزیکولوژی برلین پیروی می‌کند. در زمینۀ تدریس نیز تاریخ موسیقی اروپا، هارمونی پیشرفته و پراتیک، فرم و آنالیز، سازشناسی، ارکستراسیون، ترانسکریپسیون و مباحث مختلف اتنوموزیکولوژی برخی از دروسی است که توسط ایشان و به عنوان نخستین بار در دانشگاه تدریس شده‌اند.

محمدتقی مسعودیه ۱۲ بهمن ۱۳۷۷، در منزل شخصی خود در تهران دار فانی را وداع گفت.

اوورتور برای ارکستر


دو موومان برای ارکستر زهی


سرود


سونات برای ویولن و پیانو


سوویت ایرانی


شاکون و ایمیتاسیون برای ارکستر زهی


فانتزی برای ارکستر زهی


کوارتت زهی در یک موومان


لیدها


محلی (پیانو)


موومان سمفونیک


واریاسیون سمفونیک (ایستار)